Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 23 października 2024 r. (sygn. akt I SA/Lu 155/24) uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej oraz organu pierwszej instancji w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące styczeń-lipiec oraz październik 2017 r., a także umorzył postępowanie w przedmiotowej sprawie.

Organ podatkowy zawiesił bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, mimo że postępowanie, z którym organ łączył skutek zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania, nie odnosiło się do przedsiębiorcy, lecz do jego kontrahenta. W toku prowadzonego śledztwa przez długi czas przedsiębiorca miał status świadka. Dopiero po upływie ponad 3 lat od momentu wszczęcia postępowania karnego skarbowego przedsiębiorcy zostały postawione zarzuty, co miało miejsce po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

WSA w Lublinie uznał za zasadny zarzut podniesiony przez Rzecznika, według którego organ podatkowy zastosował w sposób niedopuszczalny instytucję zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, o której mowa w art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Naruszenie tego przepisu polegało na braku udowodnienia, iż w momencie wszczęcia postępowania karnego skarbowego istniało podejrzenie popełnienia przestępstwa, które wiązało się z niewykonaniem przez przedsiębiorcę zobowiązania podatkowego, będącego przedmiotem toczącego się postępowania.

Zdaniem WSA w Lublinie wykładnia literalna art. 70 § 6 pkt 1 prowadzi do wniosku, że do skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia konieczne jest zaistnienie związku pomiędzy wszczęciem postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe a niewykonaniem zobowiązania podatkowego. W ocenie sądu w tej sprawie organ podatkowy nie wykazał w zaskarżonej decyzji, by przedmiotowy związek zaistniał. W tej sytuacji zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego było działaniem niedopuszczalnym, a w konsekwencji nie mogło wywołać materialnoprawnego skutku.  W rezultacie WSA w Lublinie uznał, iż decyzje organów podatkowych zostały wydane po upływie terminu przedawnienia i uchylił decyzje obu instancji oraz umorzył postępowanie w sprawie.