WSA w Krakowie w postępowaniu z udziałem Rzecznika MŚP uchylił decyzję ZUS odmawiającą Spółce prawa do zwolnienia ze składek

Do Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców w Gdańsku zwróciła się Spółka, której ZUS na podstawie art. 31zo ust. 10 ustawy o COVID-19 odmówił zwolnienia z obowiązku opłacenia należności z tytułu składek za okres od 1 listopada 2020 r. do 30 listopada 2020 r. Spółka deklarowała spadek przychodów w listopadzie 2020 r. w stosunku do listopada 2019 r. Na dzień 30 września 2020 r. w rejestrze REGON widniał kod PKD przeważającej działalności uprawniający do uzyskania zwolnienia z obowiązku opłacania wspomnianych należności. Jednakże zdaniem ZUS z uwagi na fakt, iż w sierpniu 2020 r. przedsiębiorca zmienił kod przeważającej działalności, niemożliwym jest porównanie przychodów osiąganych przez przedsiębiorcę w listopadzie 2020 r. do tych osiąganych w listopadzie 2019 r.

Rzecznik MŚP nie zgadzając się z decyzją ZUS wstąpił do postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie na prawach przysługujących prokuratorowi wskazując, że ZUS niewłaściwie zinterpretował przepis art. 31zo ust. 10 ustawy o COVID-19. ZUS wskazał bowiem, że jednym z warunków, które musi spełnić Spółka, aby skorzystać ze zwolnienia jest wykazanie spadku przychodu uzyskanego odpowiednio w listopadzie 2020 r. i w listopadzie 2019 r. z przeważającej działalności prowadzonej według kodu PKD na dzień 30 września 2020 r., podczas gdy z tego przepisu jak i z samego wniosku RDZ-B6 wynika, że Spółka obowiązana była do podania kodu PKD przeważającej działalności na dzień 30 września 2020 r. zaś jej przychód uzyskany w miesiącu kalendarzowym, za który składała wniosek, powinien być niższy o co najmniej 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w tym samym miesiącu kalendarzowym w 2019 r. Rzecznik wyjaśnił, iż przeważający kod PKD opisuje rodzaj wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności i służy do celów statystycznych. Art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych nie formułuje definicji przychodu, zawiera natomiast przez użycie określenia „w szczególności” katalog otwarty kategorii kwalifikowanych jako przychód. W art. 12 ust. 4 tej ustawy prawodawca nie zawęził pojęcia przychodu poprzez wykluczenie przychodu osiągniętego w ramach działalności określonej innym kodem PKD niż kod PKD wskazany w rejestrze KRS jako przeważający. Kod PKD widniejący w rejestrze KRS pozostaje w zasadzie bez wpływu na określenie przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem przychody z działalności gospodarczej to przychody będące bezpośrednim wynikiem działalności gospodarczej podatnika, ale również przychody z każdej innej działalności (nawet pośrednio) z nią związanej, które nie zostały wykluczone przez prawodawcę w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Innymi słowy, jako przychody należne powinny być traktowane te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik wcale nie prowadził działalności gospodarczej. Prawodawca nie wskazał bowiem, aby do wykazania spadku przychodów ZUS miał prawo odwoływać się do oznaczenia PKD, pod jakim dany przedsiębiorca prowadził działalność gospodarczą np. w listopadzie 2019 r. ZUS może PKD przedsiębiorcy oceniać jedynie według rejestru REGON na dzień 30 września 2020 r. – mówi Adam Abramowicz Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił decyzję ZUS podzielając ocenę prawną przedstawioną przez Rzecznika MŚP, iż z przepisów ustawy o COVID-19 nie wynika, żeby dla oceny spadku przychodów przedsiębiorcy koniecznym warunkiem było również to, żeby w listopadzie 2019 r. w rejestrze REGON był wpisany ten sam rodzaj przeważającej działalności, co w listopadzie 2020 r. Skoro ustawodawca wymaga, aby przedsiębiorca prowadził na dzień 30 września 2020 r. określony rodzaj działalności, a nie ustanawia takiego obowiązku na inny dzień, to nie można od wnioskujących o zwolnienie z obowiązku opłacania należności wobec ZUS za listopad 2020 r. wymagać spełnienia dodatkowych, pozaustawowych kryteriów.